25 april 2018 (Breda - Berlijn)

(Iets na 14:00 u in de trein naar Berlijn, vlak na Osnabrück)

De trein is maar beperkt bezet, reserveren voor de fietsen lijkt overbodig geweest nu maar vijf van de zestien!!! (Kom daar maar om in Nederland!) fietsplaatsen bezet zijn. Omdat we twee aan twee in de rijrichting zitten is er weinig contact met anderen; iedereen heeft zijn privacybubble. Ik ben net wakker na een middagdutje en pak mijn laptopje.

We zijn vanochtend om 7:30 u opgestaan, ontbijten rustig en besluiten tóch maar om al vast kaartjes voor de Hermitage te reserveren. Het is bewolkt, maar wel droog als we naar het station in Breda rijden. Op het perron hebben we nog even contact met een man die nieuwsgierig kijkt naar mijn beladen fiets, wat zoals wel vaker een gesprek opent. Hij is ook naar Santiago en Rome gefietst, maar wél met tent, altijd baas boven baas. We zijn het er wel over eens dat fietsen veel vrijheid geeft.

In Deventer vraag ik naar de stationsrestauratie, die bestaat natuurlijk niet meer, wél  een koffie­tentje juist buiten het station. We hebben ruim de tijd, halen herinneringen aan Noorwegen op bij het fotoboek van Rail Away, met een verslag van de treinreis van Bergen naar Oslo, via Voss, en Myrdal. Wij hebben destijds ook het ritje met de Flambanen gemaakt, waarbij de trein stilhoudt zodat de toeristen het gezang en de dans van de bosnimf kunnen beleven; het blijken studenten van de balletacademie te zijn die voor die rol gevraagd worden.

Ik had vannacht toch niet helemaal ontspannen geslapen en was een beetje gespannen toen we weg gingen, maar dat is altijd bij het begin van een reis bij mij. Nu we in de goede trein naar Berlijn zitten is het weer goed. Vanmorgen was ik wel blij dat het niet regende, want dat is zo ongezellig om te beginnen. Het is nu prima weer om te reizen.

Bij Minden komen er nog zes fietsers in onze coupé; ze komen uit Karlsruhe en gaan een weekje  in en ten noorden van Berlijn fietsen. We praten wat over onze fietstochten, vitale Frührentner onder elkaar. We helpen elkaar ook bij het uitstappen op Berlin Hbf, een immens station, dat we een vorige keer in aanbouw gezien hebben. Ze maken nog een foto van ons. We wachten even voor de ronde liftcabine en pakken buiten snel de route op naar ons hostel. Er staat een stevige westenwind, maar het is wel leuk om hier in de avondspits te fietsen. Bij ons hostel bellen we even en ontvangen instructies voor de entree en er ligt al een envelop klaar. Drie huizen verder is onze kamer.

We dumpen onze tassen en gaan op weg naar WABE. Voor degenen die dat afgelopen weken gemist hebben even een korte voorgeschiedenis: tien dagen geleden zat ik aan de PC met muziek van Bettina Wegner, om de laatste hand te leggen aan de route. Dat bracht me op het idee om te kijken of ze nog steeds een website heeft. Zij, tijdgenoot van Wolf Biermann, was in de 80-er jaren actief in Oost-Duitsland. Een aantal jaar geleden hield ze haar afscheidstournee  en we hadden spijt dat we nooit moeite hadden gedaan een optreden van haar bij te wonen. Wat schetst mijn verbazing: ze blijkt nog wel op te treden, maar dan samen met anderen en vandaag heeft ze een optreden in de WABE, een klein muziektheater. Toen ik per mail contact zocht bleek het volgeboekt, maar ik kreeg het advies me toch te melden, mogelijk zouden er kaartjes overblijven.

Bij WABE krijgen we een  volgnummer en geeft de beheerder aan dat we wel binnen zullen komen. In de buurt gaan we eerst wat eten bij een dönertentje, prima! Het is inmiddels zonnig, met iets minder wind en het is lekker om buiten te zitten en te acclimatiseren. Als we om half acht terugkomen is er PLAATS!! Het is een leuke intieme zaal (omvang Mezz). Vanaf achten volgt er een fantastisch concert van Bettina Wegner en Karsten Troyke die met name Jiddische en Romaliederen zingt, begeleid door El Aleman. Bettina is inmiddels 70 en mij ontroert de combinatie van haar kracht en kwetsbaarheid. Afwisselend treden Bettina en Karsten op, soms ook samen, want de thematiek van beiden sluit goed aan. We zijn zo blij dat we hier bij kunnen zijn!

Na afloop fietsen we door de rustige straten naar ons hostel. We zijn gestart!

Ik had niet verwacht dat we toch naar het concert van Bettina Wegner  zouden kunnen gaan. Het was echt een heel mooi concert en we hadden geen mooier begin van onze vakantie kunnen hebben. ’s Avonds waren we wel moe, maar dat kan niet anders na zo’n reisdag en dan ook nog een concert erbij. Het is fijn dat we nog een dag in Berlijn blijven.