5 mei (Paslek – Lidzbark Warminski 76 km)

Na een rustige nacht, buiten is het doodstil, horen we al om 7:00 u het eerste gestommel in de keuken; drie kwartier later staat er een prima ontbijt klaar, eigenlijk veel te veel voor ons beiden. We hebben het als luxe over-nachting beleefd.

Iets na achten rijden we over de kasseien Paslek uit. Het is nog fris (9°C.) en het wordt vandaag maar een graad of 10 warmer; de Noordenwind waait nog steeds. We volgen vandaag weg 513, een rustige weg door de dorpen, op deze zaterdag niets van de drukte van gisteren. Bij een eerste koffie-stop bij een tankstation, valt ons ook hier de rust op: de beheerder tankt nog voor zijn klanten en er is alle aandacht voor contact. Ook rustig, maar toch wel vreemd, waren de verschillende legerkonvooien die ons tegemoet kwamen, mogelijk vanuit de kazerne in onze plaats van bestemming.

Weg 513 is voor een groot deel omzoomd door oude eiken- en beuken-bomen, wat verder af vaak een coulisselandschap, dat geeft een land-schap waar het fijn is toeschouwer te zijn. De kleur groen overheerst in allerlei nuances. Niet groen, maar wel harmoniërend is het eerste houten Grieks katholieke kerkje dat we tegen komen. Gepotdekseld van blank-houten plankjes met uivormige torenspitsen, met een interieur met iconen. We zien vandaag ook op meerdere plekken koeien in de weiden; één keer moeten we wachten op een kudde die juist de stal verlaat op weg naar de wei.

Na 33 km komen we door Orneta, een plaats met wat meer voorzieningen, waar we minipizza’s kopen en iets verder een ijszak kopen bij een apotheek. Dan is een smartphone weer handig om uit te leggen wat je nodig hebt. Ik heb al een paar maanden last van een ontsteking in mijn schouder en moet daar behoedzaam mee omgaan.

Een uurtje later lunchen we in Babiak. De kampeertafel en –bankjes lijken er voor ons neergezet. Rond 14:00 u rijden we ons eindpunt voor vandaag, Lidzbark Warminski binnen. De aangegeven VVV vinden we niet. Omdat we nog zo vroeg zijn gaan we eerst koffie drinken bij een Italiaan. Daarna proberen we de hotels van mijn lijst. De eerste drie zitten vol; onze vierde poging is raak. De eigenaar geeft aan dat het zo druk is vanwege het lange vrije weekend in Polen.

We hebben een prima kamer, douchen, doen een dutje en lopen dan de plaats weer in voor wat boodschappen. Na een kleine wandeling gaan we eten bij de Italiaan van vanmiddag; de kaart gaat veel verder dan Italiaans. Nu genieten we van de rustige avond na weer een prima dag.

Ik had nog vermoeide benen, dus het fietsen ging niet zo goed als ik zou willen. Het was wel weer een heel mooie route;  kleine vriendelijke dorpjes en mooie glooiende velden en bossen. We hebben regelmatig ooievaars op nesten op elektriciteitspalen aan de kant van de weg gezien, maar het lukte niet goed om ze mooi op de foto te zetten, want ze waren steeds aan het bewegen.

We komen ook iedere dag wel “skleps” tegen. Een sklep is gewoon een winkel, maar een echte sklep is een klein winkeltje, iets groter dan een garage, waar van alles te koop is, vooral véél alcohol! Twee jaar geleden, toen we in Midden en Zuid Polen rondgefietst hebben, hebben we deze skleps heel veel gezien.