woensdag 1 mei (Berettyóújfalu – Oradea, 41 km)

We worden na een prima nacht gewekt door een auto met marsmuziek die door de straten rijdt: het is 1 mei! We staan iets voor achten op, zetten koffie en thee en ontbijten in de centrale ruimte. Mijn PC staat nog te updaten, ik kan mijn fietshandschoentjes niet vinden, kortom we moeten écht nog opstarten en zijn pas rond 9:15 u op weg. Het is bewolkt en nog fris, maar we hebben de krachtige NW-wind meest in de rug! Zoals de eigenaar gisteren al zei, ligt er langs de gehele route naar Oradea een fietspad, dat ook nog eens in behoorlijke staat blijkt te zijn. De 25 km in Hongarije zijn heel landelijk, met een kudde koeien die gehoed werd op een immense grasvlakte, daarna koolzaad en veel graan. Vlak vóór de grens drinken we koffie bij een soort chauffeurscafé.

Bij de grens, waar we tóch nog even onze passen moeten laten zien, verandert het uitzicht totaal. Geen landerijen, maar winkeltjes, logistieke centra, autosloperijen, een afgedankte elektriciteitscentrale enz.; alles aaneengesloten tot we Oradea binnenfietsen. Al voor 12:00 u (Roemeense tijd 13:00 u), doen we er onze inkopen bij een supermarkt en bellen met ons geplande overnachtingsadres. Helaas is men op vakantie. Het laatste stukje tot het centrum volgen we het fietspad langs de rivier de Crișul Repede. We eten ons brood op een bankje op het centrale plein Piata Unirii, met uitzicht op imposante gebouwen in seccessiestijl. Oradea heeft nog steeds de uitstraling van het bestuurscentrum dat het eens was. De toeristinformatie blijkt vandaag gesloten. M.b.v. Maps.me rijden we naar ons hotel Impero. We passeren het park bij de dierentuin, waar van alles te doen is i.v.m. 1 mei. In het hotel krijgen we een prima kamer; we douchen en slapen nog wat bij voor de afgelopen dagen.

Daarna rijden we naar het park en kijken naar een optreden van een volksmuziek­groep op het podium van een Efteling-achtig kasteeltje. Een beetje eentonig; alleen de zangeres van dienst is enthousiast. Jammer, want Roemenië heeft eigenlijk zoveel meer aan dans en muziek te bieden. Als het een beetje gaat regenen, gaan we verder. Door het park Piata 1 Decembre rijden we naar een grote orthodoxe kerk waar stromen mensen in- en uitgaan. Deze dagen wordt er de nationale olympiade van de orthodoxe kerk gehouden. Achter de kerk liggen de ruïnes van de citadel, waar eens een kleine minderheid een heldhaftige strijd geleverd heeft tegen een overmacht van Turken. Er is nu een museum gevestigd. We rijden terug naar het centrum via de Joodse synagoge. De muren zijn bedekt met mooie fresco’s met geometrische symbolen. Er is ook een fototentoonstelling over concentratiekampen.

Op het centrale plein drinken we nog een koffietje voor we weer naar het park gaan. Het is er gezellig druk in de avondzon. En als je zo tussen de Roemeense gezinnen je maaltje uit een van de vele etensstalletjes zit op te eten, hebben we het idee dat we geland zijn. We zijn écht onderweg in Roemenië! Op het terras van ons hotel kijken we uit op het park; we maken er ons verslag. Een prima eerste fietsdag!

Vanmorgen vond ik het nog vreemd dat we weer op fietsvakantie waren, maar nu is het al weer gewoon. Ik was nog moe van de afgelopen reisdagen, dus het was fijn dat we vandaag maar een korte afstand hoefden te fietsen. Het was ook fijn dat we nu ruim tijd hadden in Oradea.

Vanwege 1 mei was het heel rustig in de stad. Er staan veel mooie gebouwen en ze zijn nog veel aan het restaureren. We zijn ook door een heel mooie passage gefietst.

In het park waar we gegeten hebben, was het vrij druk vanwege het 1 meifeest, heel gezellig. Voor de kinderen waren er leuke attracties, een beetje ouderwets aandoend. Voor de ouderen is vooral het eten van veel vlees en het drinken van bier belangrijk. Verder was er natuurlijk volksmuziek en mensen in klederdracht. Ook liepen er kleurrijk geklede Roma-vrouwen rond. Het was weer leuk om mensen te kijken.