3 mei (Gdansk – Sopot v.v. 34 km)

Gisteravond hebben we kennis gemaakt met Marcel, een Breton van 71 die ook in dit hostel logeert. Hij is blij dat hij met iemand Frans kan spreken en ik ben blij dat ik dat weer eens oefen. Hij komt uit de buurt van Moulins (35) dat een stedenband heeft met Ksiaz Wiellkopolski  een plaats in de buurt van Poznan. Hij is nu hier om deze contacten aan te halen.

Omdat we moe zijn gaan we vroeg naar bed en slapen een half uurtje uit. We maken in de gemeenschappelijke  ruimte ons ontbijt, praten nog even met Marcel en gaan dan, weer op de fiets, naar Sopot, dat ca. 13 km ten noorden van Gdansk aan de kust ligt. Het is een charmante wat oudere badplaats, waar de hotels van de bekende ketens niet overheersen. Sopot is ook bekend vanwege zijn pier. Hoewel het niet zo warm is, trekken er veel gezinnen naar het strand. Bijna uitsluitend Poolse gezinnen; zij hebben deze week ook vakantie. We drinken er ons eerste kopje koffie, kijken naar de langskomende mensen en de schepen op de Oostzee en kijken ook nog even bij de stalletjes waar vooral sieraden met zilver en amber (barnsteen) verkocht worden.

Gdansk en omgeving was en is het centrum van de barnsteen, die in de gebieden aan de Oostzee gevonden wordt. De barnsteenroute loopt van hier over de rivier de Wisla door Warschau en Krakau naar Italië. Twee jaar geleden hebben we  een ander deel  van deze route gefietst.

Ondanks de vele dagjesmensen ademt Sopot rust uit. Dat komt ook omdat er geen grote boulevard met flanerende auto’s is langs de kust, maar wél een voet- en fietspad dat wij op de terugweg volgen. Veel ouders met fietsende kleine kinderen, skaters, wandelaars; iedereen lijkt ook nog rekening met elkaar te houden. Door het kustplaatsje Brzezno rijden we naar Nowy Port, wat een verlaten indruk maakt sinds de ferryschepen vanuit Stockholm hier niet meer aanleggen. We maken er nog even  foto’s  van de vuurtoren en het standbeeld aan de overkant van de rivier, in het gebied de Westerplatte en zien een veerboot passeren. Via de prima fietspaden rijden we langs het voetbalstadion van Energa Gdansk. Omdat we honger hebben, stoppen we nog ergens voor een sandwich. Iets verder moet toch het regenjack nog aan en in tempo fietsen we terug naar Gdansk.

We rijden naar het station, omdat we kaartjes willen kopen voor de trein naar Malbork. Het komt ons morgen beter uit dit traject per trein te doen, qua afstand én omdat we dan de verwarrende fietsroute de stad uit vermijden. We sluiten aan in de lange rij. Alle geduld, zo zien we de Polen ook in hun bezigheden van alle dag. We  worden prima geholpen en zijn daarna snel weer in het hostel. We hebben honger en slaap. Na het eten doen we dus een dutje.

We gaan te voet de stad in en laten ons eerst inspireren door Solidarnosc, de vrije Poolse vakorganisatie uit de jaren 80. Twee kerken hebben daarbij een belangrijke rol gespeeld. De Brigittekerk (zie foto) heeft een toren in afwijkende stijl op één van de zijbeuken. Er is een prachtig modern altaar-stuk in zilver en barnsteen. De pastoor van deze kerk was ook de religieus raadgever van Solidarnosc. In deze kerk is ook het grafmonument van priester Jerzy Popieluszko  die in 1984 door de oproerpolitie vermoord is.  De Katharinakerk staat van binnen deels nog in de steigers. Behalve voor Solidarnosc is in deze kerk ook aandacht voor Jan Heweliusz, ik vermoed tijdgenoot van Christiaan Huijgens, sterrenkundige en instrumentmaker. We hebben niet meer de moeite genomen om naar de werf te gaan omdat we daar vanochtend al langs gereden zijn zonder het te realiseren.

Even een onderbreking voor een espresso in een cafeetje waar de serveer-ster elke keer dat ze wat uit het kopje knoeide het met water bijvulde, tot het geen espresso meer was. Haar collega gaf me een échte espresso. We kijken uit op de Grote Molen een oude watermolen die in het verleden maar liefst 18 schepraderen had. Het ligt aan het speciaal gegraven Raduni-kanaal dat Gdansk van drinkwater én van energie moest voorzien.

We bezoeken ook het vroegere tuchthuis, met een pracht westgevel; binnen blijkt een expositie over de kunstacademie van Gdansk te zijn. Zowel artistiek als historisch de moeite waard. Daarna doorkruisen we de Rechtstad. Het valt op dat de meeste toeristen niet verder komen dan de Lange straat en Lange Markt, terwijl ook de andere straten de moeite waard zijn. Hoewel de gevels over het algemeen prachtig zijn, hebben ze voor mij wel wat magie verloren, toen ik las dat er zeer veel in de oorlog verwoest is en we nu dus de reconstructie van de jaren vijftig tot zeventig bekijken.

We gaan eten in een Pools zelfservice restaurant, simpel, maar lekker. Na nog een laatste koffie bij ons in de buurt gaan we weer terug naar ons hostel. Daar wordt het gesprek van gisteren met Marcel voortgezet en wordt het nog tien uur voor ik dit verslag af heb. Wederom tevreden over deze dag.

Het was beslist de moeite waard om een dag in Gdansk te blijven. Vanmorgen was het al prettig om een keer niet meteen alles in te hoeven pakken.

Het was een mooie route naar Sopot. Een deel van de route was vroeger waarschijnlijk een grote boulevard, want er staan veel grote huizen langs. De fietsroute was prima, het enige rare is dat hij op een gegeven moment gewoon stopt en dat we daar niet verder mochten op de weg, daarom zijn we maar verder gegaan over het trottoir. Gdansk staat bekend als de meest fietsvriendelijke stad van Polen. Er staat alleen niet bij dat de fietspaden regelmatig gewoon ergens stoppen en dat je het daarna maar moet zien uit te zoeken. Bovendien ontbreken alle richtingborden voor fietsers.