20 april (Wenen)

We staan iets later op. Vannacht heeft het nog lang gestortregend en gestormd, maar nu is het droog. Er waait wel een ijskoude noordenwind. Dus onze pooluitrusting kan aan: een extra legging en hemden met lange mouwen! Na het ontbijt blijven we nog een tijdje in de herberg om iedereen uit te nodigen voor onze weblog. Pas om 10:30 u gaan we op de fiets de stad in. Wenen is een echte fietsstad met veel vrij liggende fietspaden. Wij vinden het ideaal om zo’n grote stad op de fiets te ontdekken.

Als eerste rijden we naar Kunst Haus Wien: Museum Hundertwasser. Behalve dat het gebouw een groot deel van zijn schilderijen herbergt, is het gebouw zélf ook een prachtvoorbeeld van Hundertwasser, de architect. Hij lijkt een voorloper te zijn geweest in het energieneutraal bouwen, in harmonie met de natuur. Het gebouw bevat nissen, verbonden met de buitenlucht waarin telkens een boom naar buiten groeit, bomen als huurders van het gebouw! De vloeren zijn niet vlak, als appél om bewust te voelen dat je contact hebt met de bodem. Er hangen nogal wat plakkaten met statements. Eentje dat me bevalt:

“Unser wahres Analphabetentum ist das Unvermögen schöpferisch tätig zu sein”

De hele tentoonstelling maakt ons duidelijk dat hij zelf zeker geen analfabeet was! Op de bovenste etages was een tentoonstelling van een Amerikaans fotograaf, Edward Burtynsky die zeer mooi harmonieert met de kunst en de visie van Hundertwasser. Práchtige luchtfoto’s van landschaps­structuren en dezelfde zorg voor behoud van de aarde.

Daarna zijn we verzadigd qua artistieke prikkels en hebben bovendien trek. In een restaurantje onderweg eten we een paar broodjes schnitzel en vis en gaan dan naar het Prater, een groot pretpark. Het reuzenrad geeft al van verre aan waar we verwacht worden. In de koude wind van vandaag geeft het een desolate aanblik. Bijna alle attracties zijn gesloten, en de weinige mensen die je tegenkomt, haasten zich naar een betere plek.

De toren van de Stephansdom markeert ons volgende doel. Via een paar heel smalle steegjes met leuke winkeltjes komen we op het domplein, dat nu een grote bouwplaats is. Voor de zomer moet er een nieuwe bestrating liggen. De dom heeft een  imposante toren en een prachtig dak met een mozaïek van gekleurde leistenen. Van binnen is het gotische gebouw ingetogen qua kleur, maar groots qua ruimte en detaillering.

We zijn nu toe aan wat rust en rijden terug naar de jeugdherberg, dóór de Hofburg (Sisi), over de Heldenplatz en komen dan weer in bekend gebied. In de herberg werk ik nog wat aan de blog (de route); we rusten wat voor we kunnen eten: spaghetti of rijst met kip en prima salade. Opnieuw kan ik zeggen: een prima dag, ook gezien de omstandigheden!

Het fietsen door Wenen was heel leuk, zeker door de vele fietspaden en ook omdat het andere verkeer goed rekening houdt met fietsers, dat is in andere steden vaak niet zo. Wenen is echt anders dan Parijs. Veel bombastische gebouwen, veel ruimte en parken, alles goed onderhouden. Er zijn nu al veel groepen toeristen, in de zomer  zal het hier wel erg druk zijn.

Het was vandaag ook wel koud, maar omdat het droog was, viel het toch wel mee. Iedereen loopt in winterkleding.

Het museum Hundertwasser was erg mooi; hij gebruikt veel heldere kleuren. We hebben ook een paar maquettes van gebouwen gezien die Hundertwasser aangepast heeft, een vuilverbrandingsoven hier in Wenen en een kerk ergens anders in Oostenrijk. Die gebouwen krijgen dan een totaal andere uitstraling dan voorheen.