18 juni Kopenhagen

Na een redelijk rustige nacht (op de geluiden van het groepje mensen na dat vannacht rond vier uur onder ons raam luid in gesprek waren) staan we tegen achten op, ontbijten, maken een puzzeltje en gaan tegen tienen op weg. Het is droog; soms zit het tegen regen aan. Omdat het maandag is zijn veel musea gesloten, maar we merken ook dat we verzadigd raken en minder zin hebben in veel informatie. Daarom beginnen we heel concreet. We komen eerst op het eiland Christianshavn terecht, waar de Verlosserskerk met de spiraalvormige toren nog niet open is. Via een ingenieuze schuifbrug voor voetgangers en fietsers bereiken we de  leuke, kleurige huizenrij bij de Nyhavn, dan  langs de kade met luxe schepen op naar het standbeeld van de kleine zeemeermin, naar een sprookje van H.C. Andersen.

Dat hoeven we niet op de kaart te zoeken, want al van een afstand lijkt het alsof er een ongeluk gebeurd is met veel toeschouwers. Een bus japanners loslaten op zo’n kleine zeemeermin, daar komen ook ongelukken van. Het valt ons weer eens op dat veel toeristen niet in het beeld geïnteresseerd zijn, maar hoe ze er zelf - vóór het beeld - zo bevallig mogelijk opstaan.

We bekijken daarna de St. Albankerk, waar een grote plaquette eer bewijst aan de stichtster, Alexandra, prinses van Denemarken en koningin van Engeland. De kerk ligt aan de rand van een bastion, de gebouwen op het binnenterrein zijn nog in gebruik. We wandelen over de wallen en hebben uitzicht op de omgeving. Als we weer naar het centrum rijden zien we toevallig de marmerkerk, een centrale ruimte onder één grote koepel. Na een boodschapje bij de super rijden we naar het hostel, eten wat en gaan te voet de stad weer in voor een koffie.

We zijn nu in de buurt van het park Tivoli, een prachtige entree, maar niet voor ons weggelegd. We zijn inmiddels moe en gaan een dutje doen. Daarna realiseren we ons dat we de vrijstaat Cristiania vanochtend gemist hebben. In 1971 gesticht, autovrij en groen, maar dan wel het groen van marihuana. Ik houd er een dubbel gevoel aan over. Enerzijds idealisme, bijvoorbeeld het renoveren van de bestaande huizen; we zien bijvoorbeeld een depot, een soort Boerenbond, vol met nieuwe en gebruikte bouwmaterialen, zoals vensters en deuren. We zien een plaats waar een beeldhouwer actief is en tientallen stalletjes met sieraden voor de toeristen. Een deel van de toeristen komt vanwege het grote aanbod van softdrugs. De keerzijde kan ik niet goed overzien.

We rijden weer naar het centrum, drinken koffie in de Kopmagergade en bestuderen er de duiven die een korst brood proberen te verkruimelen én het passerend publiek. Verderop in die straat staat de ronde toren tegen een kerk gebouwd. In plaats van trappen ligt daar een spiraalvormige weg naar boven. Op de toren was destijds het observatorium van de sterrenkundige Tigo Brahe. We hebben er ook een mooi uitzicht over de stad, tot aan de brug over de Sont toe! Een paar verdiepingen lager is er een grappige tentoonstelling IDEA. In de stijl van Ikea, inclusief de bekende gebruikshandleidingen in de vorm van pictogrammen, zijn hier een serie ironische, op de huidige maatschappij commentaar leverende producten te zien, gemaakt van natuurvriendelijke materialen.

Terug in het hostel, bekijk ik een deel van de eerste WK-wedstrijd van België voor we weer aanschuiven aan de gemeenschappelijke maaltijd: Chili con carne, met een extra salade een lekkere maaltijd!

Het was heel leuk om door Kopenhagen te fietsen. Er wordt hier erg veel gefietst; we stonden zelfs een tijdje in een file voor een open brug te wachten. Behalve veel fietsers is er namelijk ook veel water. Ook mensen kijken is heel leuk; er loopt hier van alles rond, vooral veel toeristen, maar omdat alles heel ontspannen is, blijft het wel gezellig.

Ik wist dat het beeld van de zeemeermin klein was, maar dat dit, mooie, beeldje één van de grootste attracties is van Kopenhagen, is wel grappig. Het was weer een fijne dag.